pastels

Dziś sentymentalnie, nie tylko za sprawą treści, którą Wam zaserwuję poniżej, ale także za sprawą spódnicy, którą odkryłam rok temu w rzeczach po mojej babci. Tytułem wstępu zacznę od spódnicy: świetnie zachowana, uszyta ponad 30 lat temu.

Z szyciem w tamtych czasach było tak: kupowało się co popadnie, co rzucili w sklepach, a jeśli jakiś materiał pojawił się już, to brało się na potęgę, bo można było uszyć i obrus i zasłonki i spódniczkę. To nic, że materiał toporny, szorstki i kolor taki nijaki, ważne, że był i można było działać. Co ciekawe przeszkodą nie był też brak wykształcenia krawieckiego, wystarczyło dorwać podręcznik Zofii Rębowskiej, z bardzo jasnymi instrukcjami i wio:) I taka młoda dama, uśmiechnięta od ucha do ucha, cieszyła się, że jest zaradna i ma nową, stworzoną przez siebie kreację. Dla niewtajemniczonych nadmienię także, że dawniej nie było maszyn elektrycznych z dziesięcioma różnymi ściegami, tylko prosty łucznik na pedały, zamykany w drewnianej komodzie, który po godzinach robił za stylową komodę.  Odziedziczyłam go w spadku na pamiątkę :) Nie ma w nim overlocka, ani innych ściegów do obrzucania, w związku z tym wszystkie brzegi obrzucało się ręcznie, siedząc godzinami z igłą w dłoni. Efekt końcowy był zwieńczeniem całego trudu. Satysfakcja - ukoronowaniem wysiłku. I tak radziły sobie nasze babcie i mamy w czasach, gdy zamiast towaru, w sklepach echo obijało się od pustych regałów.

Po wielu latach spódnica dostała nowe życie, bo chętnie ją zaadoptowałam na własne potrzeby. Jest też do niej letni żakiet, ale w tej odsłonie postawiłam na bardziej nowoczesną górę, tworząc zestaw idealny dla mnie na majowy spacer. Ja w tej konfiguracji czuję się bardzo dobrze;)

 Taki pastelowy look powstał z połączenia spódnicy retro, sweterka oversize Reserved oraz espadryli H&M.

Pozdrawiam:)